Группа Czerwone Gitary (Червоне гитары) и другие исполнители из стран Восточной Европы

«Квинтет Урмули» был основан в 1994 году. В репертуар ансамбля входят как народные грузинские мелодии, так и композиции, написанные самими музыкантами. Квинтет играет традиционные произведения грузинской инструментальной музыки и характерные для грузинского фольклора многоголосные песни, некоторые из которых появились еще в Средневековье. Проект «Дух гор» реализован Culture.pl совместно с лейблом Unzipped FlyRecords и Второй программой Польского радио.

Кшиштоф Требуня-Тутка — вокал, скрипка, волынка (козел), двойная свирель, флуер, рог, свисток, пастушьи колокольчики
Анна Требуня-Выростек — вокал, басоля
Ян Требуня-Тутка — альт, вокал
Анджей Поляк — вокал, скрипка
Куба «Бобас» Вильк — контрабас
Нугзар Кавтарадзе — вокал, пандури, дудук
Шалва Абрамашвили — вокал, чунири
Давид Ратиани — вокал, чогур
Тамаз Мамаладзе — вокал, пандури, гудаствири
Гела Табашидзе — вокал, саламури

Saga (CD)

Trebunie Tutki

1. Marsze powitalne
2. Ballada zbójnicka
3. Duchowa
4. Taniec młodego górala
5. Baciarskie zaloty
6. Taniec baciara
7. Tańce ogólne
8. Rano od dziewcęcia
9. Przy paseniu
10. Złóbcoki
11. Trombita
12. Taniec przy kozie
13. Śpiew pasterski z dwojnicą
14. Odwiedziny gazdów z muzyką
15. Przy zielonym lesie
16. Taniec bacy
17. Ozwodna
18. Taniec gazdy
19. Zbójnicki przy kozach

Kolędy Góralskie

Trebunie Tutki

Złota kolekcja: Jo cłek wolny

Trebunie Tutki

Поздравляем Игоря Комсомоленко с 10-летней годовщиной регистрации на сайте Битлз.ру.
Желаем ему крепкого здоровья, счастья и творческих успехов!
Быть здоровым, счастливым и богатым!
А также, чтобы семейная жизнь не мешала личной!
Для тебя, Игорь, звучит любимая песня в исполнении любимой группы:


Czerwone Gitary - Ballada Pasterska.

Хелена Майданец (польск. Helena Majdaniec; 5 октября 1941, Мыльск, Рожищенский район, Волынская область, УССР — 18 января 2002, Щецин, Польша) — польская певица, которую называют «королевой польского твиста».

Хелена Майданец родилась на Волыни в селе Мыльск во время немецкой оккупации. С 1946 года жила в Щецине. В 1960 году закончила среднюю и музыкальную школу в Щецине. Она дебютировала в 1962 году в студенческом клубе «Пиноккио». В том же году Хелена выступила на музыкальном фестивале в Сопоте, а в 1963 году - на фестивале в Ополе. C 1963 года начала записывать пластинки. В 1960-х годах XX века выступала во Франции, Венгрии, Швейцарии и Югославии.

Исполняла хиты:

Rudy rydz
Jutro będzie dobry dzień
Czarny Alibaba
Happy End
Zakochani są wśród nas
Wesoły twist

Она сотрудничала с такими коллективами, как Radiowy Zespół M-2, Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Ricercar 64, Studio Rytm. Также сотрудничала с Петром Фигелем и с Богуславом Климчуком. Хелена Майданец снималась в польских и немецких фильмах режиссёров Януша Насфетера и Казимежа Куца.

В 1968 году она эмигрировала во Францию. Жила в Париже, где регулярно пела в кабаре «Распутин» и «Шехеразада». Хелена Майданец работала на французском радио и телевидении. Она также выступала в Канаде, Кувейте и Марокко. В 1970 году она приняла участие в концерте «50 лет польской песни» в Польше и США.

16 января 2002 года Хелена Майданец приняла участие в телепередаче, где встретилась со своей давней подругой и коллегой Карин Станек. Через два дня она внезапно умерла в своём доме в Щецине. 24 января урну с прахом певицы положили в семейный склеп на Центральном кладбище г. Щецина. Её именем назван Летний Амфитеатр в Щецине.

12 июля 2013 благодаря проекту "Необыкновенные жители Щецина и их дома" на стене дома певицы была открыта мемориальная доска в её честь.


Альбомы

1970 — Helena Madanec 10", Philips N049, Francja
La gospoda 2’50
Sous l’oranger 2’58
Le bonheur est un jeu d’enfant 2’56
Essayez de comprende 2’14
L’ami, la route, le soleil 3’36
Le coeur en fete 2’36
Le coeur et moi 2’27
Dizzy 2’54

Синглы

1964 — Helena Majdaniec 7", Polskie Nagrania Muza N-0338
Nie otworzę drzwi nikomu
Ho, ho, ho Honoratko
Piosenka o autostopie
On za mną lata
1970 — Helena Madanec, 7", Philips 6118007, Francja
La Gospoda
Le bonheur est un jeu d’enfant
1973 — Helena Majdanec, pocztówka, R-0141-II Ruch
Le coeur en fete
Le coeur et moi

Сборники

2006 — Od piosenki do piosenki
2006 — Złote wspomnienia
2009 — Królowa twista
2015 — Piosenki francuskie

Królowa Twista

Majdaniec Helena

1. Monika
2. Czarny Ali Baba
3. Bilet w jedną stronę
4. Piosenka o autostopie
5. Cztery mile za piec
6. Happy End
7. Jutro będzie dobry dzień
8. Nic ci nie przyrzekam
9. Rudy rydz
10. Wesoły twist
11. Długi Bill
12. Diabelska zabawa
13. Nie otworzę drzwi nikomu
14. On za mną lata
15. Już raz było tak
16. Ho-ho-ho Honoratko
17. Żegnaj karnawale
18. Powiedz, jak mnie kochasz
19. Przyjdź w taką noc
20. Chciałeś wszystko zmienić
21. Nie żegnaj mnie
22. La Gospoda

Gwiazdozbiór muzyki rozrywkowej (

Majdaniec Helena

Majdaniec z N-C występowała do roku 1967, równolegle nagrywając piosenki z innymi zespołami: Bogusława Klimczuka, Piotra Figła, z zespołem Studia Rytm. Odniosła sukces na Festiwalu w Soczi, śpiewała z N-C na Węgrzech, w Szwecji, Jugosławii. Wiosną 1968 roku wyjechała do Paryża, gdzie rozpoczęła występy w klubach "Rasputin” i "Szeherezada.”. W Paryżu osiadła na długie, długie lata. Polskę odwiedzała rzadko, a jeszcze rzadziej w Polsce koncertowała - dała się namówić na śpiewanie w Operze Leśnej na Dinozaurach w roku 1986, na show Karin Stanek w 1992, na koncercie poświęconym pamięci Ady Rusowicz w 1992. Pod koniec życia mieszkała w Szczecinie. Zmarła 18.01.2002 roku.

1. Rudy rydz
2. Tramwaj 24
3. Przyjdź w taka noc
4. Piosenka o kapitanie
5. Happy End
6. Zakochani są wśród nas
7. Bilet w jedną stronę
8. Chciałeś wszystko zmienić
9. Dwadzieścia cztery tysiące pocałunków
10. Żółte kalendarze
11. Czarny Alibaba
12. Wakacje z deszczem
13. Monika
14. Wesoły twist
15. Długi Bill

Złota Kolekcja

Majdaniec Helena



Miała piękny głos, wykształcenie muzyczne i talent, ale dopiero występ na estradzie szczecińskiego Festiwalu Młodych Talentów awansował ją do Złotej Dziesiątki, najzdolniejszej, śpiewającej kompanii dam polskiego rock and rolla, nazwanego swojsko – by nie drażnić ówczesnej władzy – big bitem. „Połów talentów był obfity” – donosił dumnie tygodnik „Dookoła Świata”.

Co wtedy zaśpiewała „złota finalistka”? Jak sama wspominała – Bilet w jedną stronę z polskim tekstem stworzonym wspólnie z bratem Włodzimierzem oraz po włosku, 24 tysiące pocałunków i Monikę. Potem było już łatwiej, szczególnie wtedy gdy Złota Dziesiątka pojawiła się w warszawskiej kawiarni Uśmiech.

To wtedy usłyszał o Helenie Majdaniec cały kraj. Była Polska Kronika Filmowa, dziejopis najważniejszych wydarzeń oraz liczna rzesza fotoreporterów. To oni pisali i pokazywali jak rozkołysuje twistem polską młodzież, to wtedy upatrzyła sobie w niej Katarzyna Gaertner wykonawczynię piosenki Eurydyki tańczące, zanim trafiła do Anny German. Podobnie było z piosenką Żółte kalendarze, bez żalu oddanej Piotrowi Szczepanikowi, czy Wakacje z deszczem zapamiętanej z wykonania Ludmiły Jakubczak.

Tylko Rudy rydz, mimo że nagrał tę piosenką liczny zastęp popularnych solistów – Maria Koterbska, Tadeusz Woźniakowski, Framerowie, a nawet Violetta Villas – został jej znakiem rozpoznawczym.

Skąd w życiorysie Heleny Majdaniec Szczecin? Znalazła się tam w 1945 roku z rodzicami i starszym rodzeństwem. Była to końcowa stacja pociągu wiozącego repatriantów z Wołynia. Miała wtedy cztery lata. I od tamtej pory pozostała na zawsze szczecinianką. Uczennicą szkół muzycznych I i II stopnia w klasie fortepianu, solistką Chóru tamtejszej Politechniki, refrenistką studenckiego kabaretu Skrzat, reprezentantką tego miasta w pierwszym, oólno-polskim poszukiwaniu młodych talentów prowadzonych w czerwcu 1961 roku pod wodzą Czerwono-Czarnych.

Udział w tej imprezie wyzwolił drzemiące w niej od dawna marzenie – śpiewać. Zanim jednak została ich solistką, skwapliwie skorzystała z propozycji Mieczysława Fogga, który zaprosił ją do schlebiającego nowej modzie programu Fogg and Rock. Grała w jego Klipsach na organach przez pół roku. Ale gdy tylko nadarzyła się okazja, ruszyła z Cz-Cz podbijać krajowe sceny. Śpiewała wtedy cudze przeboje: Shapiro, Sedaki, Celentano i Wieczór na redzie, znany nawet za Uralem.

Wkrótce jednak zaczęto pisać tylko dla niej. Przede wszystkim Bogusław Klimczuk, kompozytor i szef radiowej orkiestry Studio M-2., którego piosenki uczyniły z niej niekwestionowaną Pierwszą Damę Twista.

W 1963 roku została solistką Niebiesko-Czarnych. Współpracując z nimi przez pięć lat, zyskała Majdaniec niebywałą popularność. Drogę do sławy rozpoczęła od udziału w mię-dzynarodowym programie Les idoles des jeunes (Idole młodych), zaproszona specjalnie do tej imprezy przez Bruno Coquatrixa, szefa paryskiego klubu Olympia. Była pierwszym polskim, kobiecym głosem zza żelaznej kurtyny, który porwał francuską publiczność.

Tamtejsze media nazwały ją „najpiękniejszymi oczami Lazurowego Wybrzeża”, prezentując piękną szczeciniankę u boku późniejszych gwiazd estrady, m.in. Dionnie Warwick i Steviego Wondera, a Niebiesko-Czarni ze swoimi solistami, Czesławem Niemenem i Micha-jem Burano nagrali wtedy pierwszą płytę na Zachodzie. Była to tzw. czwórka Les noir et blue – Les idoles de Polonge z Helenkowym przebojem Happy End.

Do kraju wróciła w glorii sławy. Popularyzowała modne wówczas tańce, m.in. twista, surfa i madisona. W 1964 roku wystąpiła z recitalem poprzedzającym koncert Marleny Dietrich w Warszawie. Wzięła udział w MFP Sopot ’65, Bratysławska Lira ’66 i w Festiwalu Młodych Piosenkarzy w Soczi w 1967 roku, gdzie zdobyła II nagrodę i sympatię Jurija Gagarina.

Jej urodą i talentem zainteresował się duży ekran. Wystąpiła w nieznanym u nas NRD-owskim Tytułu jeszcze nie ma. W polskim filmie Zbrodniarz i panna zagrała samą siebie, śpiewając Happy End, w krótkometrażówce Gdzie jesteś, Luizo zaśpiewała tytułową piosenkę, a w Ktokolwiek wie – zagrała dziewczynę z paczki Sobiekróla u boku Wiesława Dymnego.

Złota Kolekcja

Majdaniec Helena


Wiosną 1968 roku została stypendystką PAA Pagart i wyjechała do Paryża na występy w popularnym kabarecie Rasputin. Gdy minął roczny kontrakt, postanowiła pozostać tam na stałe. Dzięki panującej wtedy modzie na słowiańskość związała się z paryskimi lokalami, Szecherezada, Etoile de Moscow. Później została gwiazdą Carewicza, jednego z najbardziej elitarnego kabaretu Paryża, w którym śpiewała rosyjskie romanse i sentymentalne ballady.

Opieka artystyczna wytwórni fonograficznej Philips zaowocowała nagraniami trzech singli. Intensywnie zaczęła podróżować po świecie. Jednak polskiej publiczności niezbyt czę-sto dawała znać o sobie. W 1975 roku dokonała ostatniego nagrania studyjnego (Wypijmy za szczęście). Dziesięć lat później opowiedziałem o jej karierze w telewizyjnym Leksykonie Polskiej Muzyki Rozrywkowej. Na Old Rock Meeting w Sopocie w 1986 roku przypomniała kilka swoich dawnych przebojów.

W 1991 roku postanowiła wrócić do kraju. Polski come back nie był jednak udany. Blisko ćwierćwieczna nieobecność na rodzimej estradzie spowodowała nieodwracalne skutki. I chociaż owacjom nie było końca na koncertach w rodzimym Szczecinie, a także na Karin Stanek Show i Niebiesko-Czarni Adzie, nie potrafiła spodobać się nowej publiczności.

Jakże proroczego znaczenia nabiera tytuł jej największego przeboju One way ticket.

,,Pędzi, pędzi pociąg w jedną stronę, w dal,
potem nagle staje, znowu pędzi tam".
(Ryszard Wolański)



1.Bilet w jedną stronę (One Way Ticket)
2.Cztery mile za piec (Walkin’ Back To Happiness)
3.Nic ci nie przyrzekam
4.Happy End (z filmu Zbrodniarz i panna)
5.Wesoły twist
6.Żegnaj karnawale (The carnival is over)
7.Nie otworzę drzwi nikomu
8.Chciałeś wszystko zmienić
9.Ho, ho, ho, Honoratko
10.On za mną lata
11.Długi Bill
12.Czarny Ali-Baba
13.Rudy rydz
14.Monika
15.Jutro będzie dobry dzień
16.Diabelska zabawa
17.Piosenka o autostopie
18.Już raz tak było
19.Przyjdź w taką noc
20.Wieczór na redzie
21.Powiedz jak mnie kochasz
22.Wakacje z deszczem
23.Zakochani są wśród nas
24.Nie żegnaj mnie
25.La Gospoda (Jadą wozy kolorowe)
26.Dizzy
27.Bilet w jedną stronę (One Way Ticket)

Helena Majdaniec. Jutro będzie dobry dzień

Autor:

Podraza Rafał

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

Helena Majdaniec – gwiazda bigbitu. Znana z przebojów "Rudy rydz", "Zakochani są wśród nas" czy "Czarny Ali Baba". Dla jednych spełniona i szczęśliwa, dla drugich na zawsze pozostanie postacią tragiczną.

Helenę Majdaniec wspomina w książce niemal siedemdziesiąt osób, którym dane było poznać artystkę. Opowieść o jej życiu jest nie tylko cukierkowym portretem. Poza entuzjastycznymi i serdecznymi opiniami padają też słowa krytyki, nierzadko bardzo surowej. O Majdaniec wypowiadają się między innymi: Katarzyna Gaertner, Wojciech Korda, Irena Jarocka, Czesław Niemen, Karin Stanek, ojciec bigbitu Franciszek Walicki czy Małgorzata Majdaniec – ukochana bratanica piosenkarki.

Osobny rozdział w książce to zapis rozmowy Daniela Kossaka z artystką, przeprowadzonej zaledwie kilkadziesiąt godzin przed niespodziewaną śmiercią Heleny Majdaniec. Stanowi szczere, choć niezamierzone podsumowanie życia, z którym ani przez chwilę nie zamierzała się rozstać.

Helena Majdaniec - Zakochani są wśród nas

Helena Majdaniec - Bilet w jedną stronę '63

Helena Majdaniec - Jutro będzie dobry dzień

Rudy rydz (B. Klimczuk – A. Hosper), Muza ‎N 0283 (1963).

Helena Majdaniec i Zespół Instrumentalny B. Klimczuka.

Czerwono Czarni vs Niebiesko Czarni i Helena Majdaniec - Happy End

Który zespół był lepszy - można ocenić na podstawie tej samej piosenki wykonywanej przez tą samą wokalistkę

Pamięci Heleny Majdaniec...

Helena Majdaniec - Wesoły twist. Muzyka: F.Leszczyṅska. Słowa piosenki: H. Roztworowski.

Саундтрек телепередачи Кабачок «13 стульев», 1970-1973. Режиссёр: Георгий Зелинский.
Песню в исполнении Хелены Майданец представляет Наталья Селезнёва

HELENA MAJDANIEC (MADANEC) - LA GOSPODA

Francuskojęzyczna wersja popularnej polskiej piosenki "Jadą wozy kolorowe", nagrana w wytwórni "Philips" w 1970 roku. Płyty nagrywała tam pod pseudonimem "Helena" lub "Helena Madanec".